شرایط بیمه بیکاری

آیا غیرقانونی بودن اشتغال افراد کمتر از ۱۵ سال در کارگاههای مشمول قانون کار به این معنی است که اگرچنین افرادی در حین کار درکارگاه دچار حادثه شوند حمایت های قانونی مقرر در قانون تامین اجتماعی نیزشامل آنها نخواهد گردید؟

از آنجا که در ماده ۷۰ قانون تامین اجتماعی به کلمه “بیمه شدگان” اشاره شده و با عنایت به اینکه قانون تامین

اجتماعی فقط شامل مشمولین قانون کار نمی باشد و صرف اثبات عدم شمول مقررات قانون کار به فرد، وی را از شمول

مقررات قانون تامین‌اجتماعی خارج نمی سازد چنانچه فردی با سن کمتر از ۱۵ سال علیرغم ممنوعیت مقرر در ماده ۷۹

قانون کاراشتغال بکار یافته و بیمه شده باشد و سپس دچار حادثه گردد استفاده وی از مزایای قانون تامین اجتماعی از

جمله مستمری ازکار افتادگی مغایرتی با مقررات قانون کار نخواهد داشت. بدیهی است که در هر صورت مجازات مقرر

در ماده ۱۷۶ قانون کار در مورد کارفرما که بر خلاف ماده ۷۹ قانون کاراقدام به بکارگیری افراد زیر پانزده سال نموده

است قابل اعمال می باشد.

در صورت بیمه نبودن کارگر چنانچه وی به دلیل بیماری قادر بکار نباشد آیا کارفرما نسبت به پرداخت حقوق و مزایای او در مدت بیماری تکلیف دارد؟

در قانون کار و مقررات مرتبط در زمینه تکلیف کارفرمابرای پرداخت مزد و مزایا به کارگرانی که بیمه نشده و به دلیل

بیماری و یاحادثه قادر بکار نباشند قواعد خاصی پیش بینی نشده است اما طبق ماده  36قانون تامین اجتماعی کارفرما

مسئول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان می باشد و همانگونه که در قسمت پایانی ماده مرقوم آمده

است تأخیرکارفرما در پرداخت حق بیمه یا عدم پرداخت آن رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد

بود ضمن اینکه برابر ماده ۱۴۸ قانون کار کارفرمامکلف است کارگران را نزدسازمان تأمین اجتماعی بیمه نماید تخلف

از اجرای این ماده قانونی مجازات مندرج در ماده۱۸۳این قانون را به دنبال خواهد داشت.آیا الزامی برای بازنشسته

کردن کارگرانی که کارشان در کمیته های استانی سخت وزیان آور تشخیص داده شده استغفا کارگران بیمه شده ای که

کار آنان توسط کمیته های استانی سخت و زیان آور تشخیص داده می شود در صورت تمایل و واجد شرایط بودن می

توانند درخواست بازنشستگی نمایند و در قانون کارهای سخت و زیان آور و آیین نامه اجرایی آن الزامی در زمینه

بازنشستگی اجباری کارگران ملاحظه نمی شود.

بیمه بیکاری

چرا سازمان تامین اجتماعی در مواقعی که کارگر بیمار و قادر بکار نیست غرامت دستمزد سه روز اول بیماری را به وی پرداخت نمی نماید؟

طبق بند یک ماده ۶۲ قانون تامین اجتماعی، در مواردی که عدم اشتغال بکار ومعالجه به سبب بیماری باشد، در صورتی

که بیماردر بیمارستان بستری نشود غرامت دستمزد از روز چهارم پرداخت خواهد شد.بدیهی است چنانچه پرداخت

غرامت دستمزد 3 روزاول بیماری کارگران،بنابر توافق صریح و یا ضمنی کارفرما، در کارگاه معمول بوده باشد، رویه

معمول به عنوان عرف و روال کارگاه محسوب و بطور یک جانبه از طرف کارفرما قابل تغییر نخواهد بود.

آیا کارفرما تکلیفی به کسر حق بیمه از دستمزد واقعی کارگران را دارد یا باید بر مبنای دستمزد مقطوع تعیین شده توسط سازمان تأمین اجتماعی اقدام نماید؟

هر چند بر اساس ماده ۳۵ قانون تامین اجتماعی دستمزد مقطوع تعیین شده جهت دریافت کسورات بیمه ارتباطی با

دستمزدواقعی دریافتی کارگران نداردلکن از آنجا که تعیین دستمزد مقطوع به میزانی کمتر ازمیزان دستمزد واقعی می

تواندکارگران بویژه آنهایی را که در سالهای پایانی قبل از بازنشستگی بسرمی برندمتضرر سازد لذا لازم است در این

زمینه با هماهنگی هائی که صورت می گیرد ترتیبی اتخاذ شود که حق بیمه از دستمزد واقعی کارگران بیمه شده کسر

گردد تا حقی از این قبیل کارگران تضییع نشود.

افزایش مزد کارگران که بر اساس مصوبات شواری عالی کار صورت می گیرد آیا در میزان مزدی که سازمان تأمین

اجتماعی بر پایه اختیار ناشی از مواد ۳۱ و ۳۵ قانون تأمین اجتماعی تعیین می کند موثر است یا خیر؟

دستمزد مقطوع تعیین شده از طرف سازمان تأمین اجتماعی بر اساس اختیار ناشی از مواد ۳۱ و ۳۵ قانون تأمین

اجتماعی و به پیشنهاد هیأت مدیره و تصویب شورای عالی تأمین اجتماعی صورت گرفته و با حداقل مزد تعیین شده

توسط شورای عالی کار موضوع ماده ۴۱ قانون کار هیچگونه ارتباطی ندارد.

بیمه بیکاری هنرمندان

تکلیف کارفرمایان نسبت به کسر حق بیمه و ارسال آن به شعب سازمان تأمین‌اجتماعی؟

به موجب ماده ۳۶ قانون تأمین اجتماعی کارفرما مسئولیت پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان تأمین

اجتماعی می باشد و مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق و مزایا به کارگر، سهم بیمه شده را کسر و باضافه سهم

خود آنرا به سازمان تأدیه نماید. در صورتی که کارفرما از کسر حق بیمه سهم بیمه شده خودداری کند شخصاً مسئول

پرداخت آن خواهدبود. تأخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا عدم پرداخت آن، رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل

بیمه شده نخواهد بود.

در برخی مواقع کمیسیون های پزشکی سازمان تأمین اجتماعی توصیه می کنند کارفرما کار سبک به کارگربدهد در

اینگونه مواقع تکلیف چیست؟

اختیار شورای پزشکی در زمینه توصیه کار مناسب در تبصره یک ماده ۹۲ قانون کار منحصراًَ در مورد کارگرانی است

که از طرف شورای پزشکی مورد معاینه قرار گرفته و مبتلا به بیماری ناشی از کار و یا در معرض ابتلا تشخیص داده

شوند که در این صورت کارفرما و مسئولین مربوط مکلف خواهند بود کار او را بر اساس نظریه شورای پزشکی مذکور

بدون کاهش حق السعی درقسمت مناسب دیگری تعیین نمایند و غیر از مورد اخیر الذکر پیش بینی توصیه ارجاع کار

سبک نشده است.

منظور از شورای پزشکی نام برده شده در تبصره یک ماده ۹۲ قانون کار کدام شوراست؟ آیا منظور همان کمیسیون

های پزشکی سازمان تأمین اجتماعی می باشد؟

مراد از شورای پزشکی مذکور در تبصره یک ماده ۹۲ قانون کار، شورای پزشکی موجود در منطقه در زمان بیماری

کارگر است که در حال حاضر کمیسیونهای پزشکی سازمان تأمین اجتماعی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش

پزشکی می باشد.

آیا تأخیر در ارسال لیست بیمه از طرف کارفرمایان مانع انجام تعهدات سازمان تأمین اجتماعی نسبت به بیمه شده می

شود؟

درمواردی که به علت تاخیر کارفرمایان در ارسال لیست های بیمه، برخی از شعب سازمان تأمین اجتماعی از تمدید

اعتباردفترچه های درمانی کارگران وانجام مسئولیت و تعهدات خود در قبال آنان امتناع می نمایند ذکراین نکته ضروری

بنظر می رسدکه مطابق قسمت اخیر ماده ۳۶ قانون تأمین اجتماعی تاخیرکارفرما در پرداخت حق بیمه یا عدم پرداخت آن

رافع مسئولیت وتعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد بود و حسب ماده 40قانون مرقوم در صورتی که کارفرما از

ارسال صورت مزد مذکوردر ماده ۳۹ این قانون خودداری نماید سازمان می تواند حق بیمه را راساً تعیین و از کارفرما

مطالبه و وصول نماید.

لوگو یارا مشاور

 

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد!