بازنشستگی در تامین اجتماعی

شرایط بازنشستگی بستگی به وضعیت، جایگاه، جنسیت افراد و گروه های اجتماعی دارد.

بنابراین از آن جهت که فرد متقاضی شرایط بازنشستگی در چه حالت و موقعیتی قرار دارد می تواند در یکی از شرایط

زیر قرار گیرد:

۶۰سال سن برای آقایان و ۵۵ سال سن برای خانم ها با ۲۰ سال سابقه:

در این حالت بیمه شده میتواند با۲۰ روز حقوق بازنشسته شود و اگر حقوق وی از حداقل حقوق شورای عالی کار کمتر

باشد بر اساس ماده ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی تا حداقل حقوق ارتقا می یابد.

۵۰ سال سن برای آقایان و ۴۵ سال سن برای خانم ها با حداقل ۳۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه:

در این وضعیت بیمه شده می تواند با ۳۰ سال سابقه یا بیشتر تا سقف۳۵ سال بازنشسته شودو بر همان اساس نیز

ازمستمری برخوردار شود.

۶۰ سال سن برای آقایان و ۵۵ سال سن برای خانم ها با ۱۰ سال سابقه:

در این حالت بیمه شده می تواند با۱۰ سال سابقه و بیشتر تا۲۰ سال، درخواست بازنشستگی کند که مستمری وی به

میزان سنوات پرداخت حق بیمه خواهد بود (بین ۱۰ تا۲۰ روز حقوق). در این صورت ماده ۱۱۱ قابل اجرا نیست و

چنانچه حقوق وی از حداقل پایین تر باشد، مستمری تا حداقل حقوق افزایش نمی یابد. ضمنا کسانی که سن آنها به میزان

مقرر در این بند رسیده باشد، ولی زیر ۱۰ سال سابقه داشته باشند می توانند با پرداخت حق بیمه سنوات کسری تا ده

سال سابقه، با ده روز حقوق بازنشسته شوند که در این صورت نیز چنانچه حقوق آنها از حداقل حقوق مصوب شورای

عالی کار کمتر باشد، ترمیم نخواهد شد.

خانم هایی که دارای ۴۲ سال سن و حداقل ۲۰ سال سابقه هستند و در کارگاه های مشمول قانون کار اشتغال به کار

دارند، میتوانند با ۲۰ روز حقوق بازنشسته شوند.

این گروه از بیمه شدگان نیز از حداقل حقوق برخوردار می شوند. باید توجه داشت که مشمولین این بند فقط تابعین قانون

کار را دربرمی گیرد و سایرمشمولین تامین اجتماعی که از نظام استخدامی و آیین نامه های خاص استفاده می کنند، از

شمول این مقرره خارجند.

بیمه شدگانی که دارای ۳۵ سال سابقه هستند بدون شرط سنی می تواننداز مستمری بازنشستگی با۳۵ روز حقوق

برخوردار شوند.

کارگرانی که درمشاغل سخت و زیان آور شاغل هستند و سختی وزیان آور بودن شغل آنها در مشاغل مذکور مورد تایید

کمیته سخت وزیان آور مستقر در اداره کار قرار گرفته باشد، می توانند با ۲۰ سال سابقه متوالی یا۲۵ سال سابقه 

تناوب در مشاغل سخت بدون شرط سنی بازنشسته شوند. برای این گروه از بیمه شدگان ۱۰ یا۵ سال سابقه اضافه می

شود و با ۳۰ سال و ۳۰۰ روز حقوق بازنشسته می شوند.

جانبازان نیز می توانند با ۲۰ سال سابقه بازنشسته شوند و به میزان درصد جانبازی ازسنوات ارفاقی بهره مند شوند.

بازنشستگی از این طریق شرط سنی ندارد و متقاضی با توجه به سنوات پرداخت حق بیمه و سابقه ارفاقی می تواند از

مستمری برخوردار شود.

 

برای تعیین سنوات ارفاقی جهت جانبازان درجه نقص عضو و ازکارافتادگی (درجه جانبازی) مبنای میزان سوابق اعطایی

خواهد بود:

جانبازانی که بین۲۰ تا۴۰ درصد دارای نقص عضو یا کاهش توانایی باشند حداقل ۳ و حداکثرشش سال به سوابق آنها

اضافه خواهد شد. به درجات بین ۴۰ درصد تا ازکارافتادگیکامل حداقل ۶ و حداکثر ۱۰۰ سال ارفاق خواهد شد.

معلولان عادی می توانند با ۲۰ سال سابقه بازنشسته شوند و به میزان معلولیت از سابقه ارفاقی برخوردار شوند. شرط

سنی برای آقایان معلول ۵۰ و برای خانمها ۴۵ سال است. سنوات ارفاقی به معلولین برای معلولیت های ناشی از کار و

غیرناشی از کار متفاوت است.

معلولیت های ناشی از حوادث کاریا بیماری های حرفه ای ناشی از کار:

در درجات بین ۲۰ تا۴۰ درصد و تا ازکارافتادگی کامل حداقل ۵ و حداکثر ۸ سال

به تناسب درجات فوق به سوابق فرد اضافه می شود. معلولین عادی غیرناشی از کار:

در درجات بین ۲۰ تا ۴۰ درصد حداقل ۲ و حداکثر ۳ سال با توجه به درجات به سوابق بیمه شده اضافه می شود.

در درجات بین ۴۰ درصد تا ازکارافتادگیکامل حداقل ۳ و حداکثر ۶ سال به تناسب درجات فوق اضافه خواهد شد.

با توجه به موارد فوق نظر شما را به نکات زیر در مورد شرایط بازنشستگی جلب می کنیم:

در موارد هشت گانه فوق فقط بیمه شده اصلی می تواند درخواست بازنشستگی را به سازمان تامین اجتماعی ارائه دهد و

کارفرما در صورتی می تواند خواهان بازنشستگی کارگر خود شود که ۵ سال از سن بازنشستگی شخص بیمه شده

گذشته باشد.بنابراین در این حالت کارفرما می تواند درخواست بازنشستگی آقایان بالای ۶۵ سال سن وخانم های بالای

۶۰ سال را به فرض داشتن سابقه لازم به شعب سازمان ارائه کند.

حداقل سابقه برای احراز بازنشستگی در صندوق سازمان تامین اجتماعی ده سال است.بنابراین کسانی که بخشی از

سوابق خود را از صندوق های دیگر به صندوق تامین اجتماعی منتقل کرده اند، باید حداقل ۱۰ سال سابقه در صندوق

تامین اجتماعی داشته باشند.

دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه در دو سال آخر اشتغال نباید از افزایش های سالانه شورای عالی کار و هیئت دولت

بیشتر باشد، در غیر این صورت میانگین ۵ سال آخر پرداخت حق بیمه ملاک محاسبه مستمری قرار خواهد گرفت، مگر

این که این افزایش ها ناشی از ارتقای شغلی شخص بیمه شده باشد. حداکثر سقف قابل محاسبه برای بازنشستگی۳۵

سال است و بیش از آن مبنای محاسبه مستمری قرار نخواهد گرفت.